• موقع انتخاب آتلیه عروس و عکاس عروسیتان باید توجه داشت که عکاسی را انتخاب کنید که با آن احساس راحتی و آرامش می کنید و محیط آتلیه برای شما آرامش بخش و دوست داشتنی باشد تا بتوانید ارتباط خوبی با عکاستان برقرار کنید و او کسی نباشد که به شما استرس دهد.
• موقع انتخاب مدل لباس بسیار دقت کنید که مدل لباس مانع شما برای گرفتن فیگورهای مختلف نشود و دست عکاس را برای دادن ژست های متنوع باز بگذارد، ضمناً هنگام پرو لباس برای مدتی لباس در تنتان باشد تا اگر قسمتی از لباس شما را اذیت می کند به آن رسیدگی کنید.
• در هنگام انتخاب کفش به دو مسئله توجه کنید:
• پاشنه کفش که آنرا متناسب با قد همسرتان انتخاب کنید که تناسب قدتان را بخصوص در عکس های دو نفره بهم نریزد
• راحت بودن کفش ها تا بتوانید با آنها به راحتی ژست بگیرید زیرا کفشهایی که پا را اذیت می کند باعث می شود شما زود خسته شوید و این خستگی در چهره دیده می شود و در عکستان تاثیر منفی می گذارد.
• خسته نبودن چهره یک نکته بسیار مهم و کلیدی است برای داشتن یک عکس شاداب و برای رسیدن به این منظور حتما شب قبل به موقع بخوابید و برای شام از سبزیجات استفاده کنید و غذا های سرخ کردنی و سنگین نخورید.
• برای از بین بردن استرس در روز عروسی گوش دادن به موزیک های ملایم و از همه مهمتر داشتن تفکری مثبت است و به این فکر کنید که همه چیز در روز عروسی خوب پیش می رود و قرار است اتفاق های خوبی بیفتد و تا می توانید استرس را از خودتان دور کنید زیرا استرس تاثیر منفی در چهره و در نتیجه عکستان می گذارد.
• موقع عکاسی سعی کنید به اعصاب خود مسلط باشید و احساس آرامش کنید و بدنتان را خشک و رسمی نگه ندارید و منعطف باشید تا فیگورهای شما واقعی تر جلوه کند در ضمن این را بدانید یک ژست طبیعی که خودتان بگیرید خیلی زیباتر و طبیعی تر شما را در عکستان نشان می دهد تا یک عکس با یک ژست خشک که به سختی آن را گرفته اید.
• از فیگور های ساده و کلاسیک که مدت بیشتری زیبایی خود را حفظ می کنند استفاده کنید تا از فیگورهایی که در زمان کوتاهی مد هستند و همچنین قبل از مراسم عکسهای مختلفی را دیده و جلوی آینه فیگورها را تمرین کنید تا در روز عکاسی اجرای آنها برای شما راحت تر باشد.
• اگر از مدل و یا فیگوری در یک عکس خوشتان می آید و دوست دارید مثل آن عکس را داشته باشید با عکاستان مشورت کنید زیرا ممکن است آن فیگور با چهره و فیزیک شما متناسب نباشد.
• در انتها خواهشاً از عکاس خود نخواهید که با ابزارهای روتوش قسمت هایی از بدن شما را خیلی کوچک و بزرگ کنند زیرا تناسبات چهره و اندام شما به هم می ریزد و عکستان از حالت طبیعی خارج می شود.

روش های ایجاد عکس با سایه

گاهی اوقات هنگامی که زمینه تصویر روشن است و سوژه اصلی ما در نور کمی واقع شده است، میتوانیم به گونه ای عکس بگیریم که سایه سوژه در زمینه روشن دیده شود. در چنین حالتی سوژه توسط زمینهای سیاهرنگ با خطوط کاملا مشخص از زمینه جدا میشود. به این روش عکاسی، Silhouette Photography یا عکاسی سایه می گویند.

یک سوژه مشخص پیدا کنید: تقریبا هر شیئی را میتوان به سایه تبدیل کرد. اما برخی اشیا بهتر از اشیا دیگر هستند. سعی کنید سوژه ای را انتخاب کنید که از نظر ظاهری دارای محیطی دقیق و مشخص باشد. زیرا در حالت سایه دار تصویر به صورت کاملا دو بعدی توسط خطوط لبه دار محیط آن دیده و شناخته میشود. سایه ها نمیتوانند رنگی باشند، بنابراین تنالیته و بافت تصویر کاملا از بین میرود تا جذابتر شوند. پس نیاز است که سوژه شما بدون بافت و رنگ نیز قابل تشخیص باشند.

فلاش دوربینتان را خاموش کنید: اگر دوربینتان را در حالت خودکار بگذارید، احتمالا سعی میکند فلاش دوربین را برای جبران نوردهی و از بین بردن سایه، روشن کند. اساسا شما به کمترین نور ممکن در جلوی سوژه نیاز دارید. بنابراین لازم است که قبل از زدن شاتر حتما فلاش دوربینتان را خاموش کنید.

نورسنجی درستی انجام دهید: وقتی بحث نوردهی سوژه پیش میآید لازم است چیزهای زیادی از آنچه که درباره قوانین عکاسی و نورسنجی و غیره یاد گرفته اید را دور بریزید و کمی خودتان را به نادانی بزنید! به جای اینکه جلوی سوژه را روشن کنید، باید مطمئن شوید که در پشت سوژه تان نور به مراتب بیشتر و فراوانتر از جلوی سوژه است. به زبان ساده، شما باید به جای جلوی سوژه، پشت سوژه تان را نوردهی کنید. نور کافی برای عکاسی در چنین حالتی معمولا توسط خورشید یا نوربازتابش توسط خورشید تامین میشود. یعنی سوژه باید پشت به نور خورشید یا پنجرهای باشد که نور از آن میتابد. اما اصولا هر منبع نورانی دیگری به شرط دارا بودن نور کافی میتواند جای خورشید را بگیرد.

کادربندی به روشی دیگر: سعی کنید به گونه ای کادربندی کنید که سوژه در جلو و زمینه نورانی دور تا دور پشت آن را پر کند. آسمانی روشن و بدون ابر یکی از زمینه های خوب برای کار است. همچنین در هنگام کادربندی سوژه را به گونه ای قرار دهید که زمینه روشن در پشت سر آن آزاد و مشخص باشد. سعی کنید در چنین حالتی سوژه همه کادر را پر نکند تا فضا برای ساخت و تجسم آن باز باشد.

سوژه را مشخص کنید: اگر در کادری که در حال عکاسی هستید دو یا چند سوژه کنار هم هستند که قرار است به سایه تبدیل شوند، سعی کنید آنها را از هم جدا نگاه دارید. به عنوان مثال میخواهید تصویری از یک شخص را در کنار یک درخت به صورت سایه عکاسی کنید. در این حالت سعی کنید شخص را در جایی از کادر قرار دهید که در جلوی درخت قرار نگیرد یا حتی به درخت تکیه ندهد. زیرا با این کار هر دوی آنها در هم ادغام شده و یک تصویر واحد را ایجاد میکنند و بیننده را گیج میکند که این دیگر چه شکلی است!

همچنین وقتی کادربندی میکنید، باید دقت کنید که بهتر است پروفایلی از شخص مورد نظر را ارائه دهید. به عنوان مثال شما باید لبه های بینی، لبها، چانه و تصویری از اندامها را نمایش دهید تا بتوان تشخیص داد که سایه موجود در کادر یک انسان است. بنابراین سعی کنید همیشه بهترین زاویه برای نمایش جزئیات سوژه را پیدا کنید.

در ادامه روزگار خوش دو مبحث عکاسی در حالت خودکار و دستی را توضیح می دهد.

عکاسی در حالت خودکار: اغلب دوربین های امروزی دارای وضعیتهای نوردهی خودکار هوشمندی هستند که میتوانند در شرایطی که درحال عکاسی از سایه ها هستید، با نوردهی مصنوعی به سوژه، آن را تا حد امکان روشن کنند. (مثل قابلیت D-Lighting) مشکل اینجاست که این دوربینها آنقدر هوشمندند که میتوانند سوژه شما را کاملا از تاریکی خارج کنند و این دقیقا مغایر نتیجه ای است که شما میخواهید از دوربینتان حاصل کنید. اغلب دوربینها با نیمه فشردن دکمه شاتر بلافاصله محیط اطراف را سنجیده و تنظیمات دوربین را بر اساس شرایط محیط تغییر میدهند (و البته در همان زمان فوکوس هم میکنند). در اغلب دوربینهای دیجیتال با استفاده از این تکنیک به یک عکس سایه ای میرسید. زیرا در حالت خودکار معمولا نورسنجی دوربین در حالت تمام کادر قرار دارد و دوربین نور پشت زمینه را به عنوان حالت متوسط نور در نظر گرفته و به همین علت هر آنچه که تاریکتر از آن است در تصویر سیاه میشود.

اما برخی از دوربینهای دیجیتال دارای وضعیت های نورسنجی نقطه ای (Spot) و مرکزی (Center) نیز هستند که همانطور که از نام آنها برمی آید، به جای نورسنجی از همه محیط تنها یک نقطه یا حداکثر مرکز کادر را مورد نورسنجی قرار میدهند. در این حالت اگر منبع نور در محدوده نورسنجی دوربین قرار نگیرد، دوربین سعی میکند نور عکس را براساس آنچه که در مرکز یا نقطه نورسنجی قرار دارد تنظیم کند که احتمالا سوژه شما در این نقاط قرار دارد. به همین دلیل این نقاط به جای تاریک شدن، روشنتر شده و زمینه پشت کاملا سفید میشود. اگر این اتفاق پیش آمد،سعی کنید قبل از فوکوس کردن روی سوژه، کادر را طوری نگاه دارید که روشنایی پشت، بخش عمدهای از تصویر را پر کند و بعد از نورسنجی (بدون رها کردن دکمه شاتر) کادرتان را جابجا کنید.

عکاسی در حالت دستی: اگر استفاده از روش خودکار جواب نمیدهد و به دلایلی دوست دارید که خودتان کنترل دوربینتان را در دست بگیرید، احتمالا باید به سراغ تنظیمات دستی دوربینتان بروید. خوبی دنیای عکاسی دیجیتال این است که میتوانید آنقدر با تنظیمات مختلف دوربینتان عکس بگیرید تا به نتیجهای که مطابق میلتان است برسید.

یک روش ساده برای استفاده از تنظیمات دستی دوربینتان این است که ابتدا روی حالت خودکار نورسنجی کنید و ببینید که دوربینتان چه سرعت شاتر و دهانه دیافراگمی را به شما پیشنهاد میدهد. بعد اگر در حالت خودکار، مثلا سوژه تان خیلی روشن بود، (و فرضا قصد دارید آن را تاریکتر کنید) میتوانید در حالت دستی سرعت شاتر دوربینتان را تا چند گام سریعتر کنید و تاثیر آن را روی عکس ببینید. همچنین میتوانید با استفاده از قابلیت Bracketing دوربینتان (عکاسی پیدرپی با تنظیمات نوردهی متفاوت) چند عکس با نور مختلف از یک صحنه ثبت کنید و بهترین آنها را انتخاب کنید.

فوکوس کردن:در اغلب موارد لازم است سوژه ای که به صورت سایه دار ثبت میشود به صورت کامل و واضح دیده شود. زیرا در غیر این صورت احتمال اینکه در تصویر به درستی تشخیص داده نشود. با این اوصاف احتمالا اجرای ترفند چهارمی کمی برایتان مشکل میشود. زیرا ممکن است کادربندیتان طوری باشد که محل فوکوس کردن دوربین روی سوژه قرار نگیرد و در عوض روی زمینه نورانی بیفتد که فوکوس کردن روی آن کاملا اشتباه است. برای این کادر دو استراتژی مختلف به کمکتان میآید. اول اینکه میتوانید از فوکوس دستی دوربینتان استفاده کنید. یعنی آن را از حالت خودکار خارج کرده و قبل از اینکه نورسنجی کنید روی سوژه فوکوس کنید.

دومی این است که دیافراگم دوربینتان را روی بسته ترین حالت قرار دهید تا عمق میدان تصویرتان زیاد شود. برای این کار باید از اعداد بزرگتر دیافراگم مثل ۸ ، ۱۱ ، ۱۶ و غیره استفاده کنید.با این کار پیش زمینه و پس زمینه تصویر واضحتر میشوند و ضمنا نور کمتری هم وارد دوربین میشود که برای عکاسی از سایه ها کاملا موجه است.

هرچند گفته می شود برای عکاسی از سایه ها باید تا جایی که می توانید سایه تیره و کامل ایجاد کنید، اما نور داشتن بخش هایی از سوژه موجب بعد دادن و عمق بخشیدن به آن می شود. در چنین حالتی استفاده از Bracketing دوربین بسیار موثر است. زیرا می توانید بخشهایی از تصاویر را روی هم منطبق کرده و تصویر بهتری ایجاد کنید. امیدواریم با استفاده از این ترفندها بتوانید عکس های زیبایی بگیرید.